Dodane przez Bartłomiej Obecny
Na leśnej porębie, schowanej gdzieś w puszczy,
przy sękatym dębie, tam gdzie mieszka puszczyk.
Żyje sobie saren, rodzinka wesoła.
Koźlę skacząc z czarem, rodziców swych woła.
Za nim z za sosenek, wychyla się koza,
przeskoczyła pieniek, tam gdzie rośnie łoza.
Pyszczkiem skubie liście, suknia na niej ruda,
śliczna rzeczywiście, żona kozła cudna.
Patrzy na koźlęcia wesołe zabawy,
zaprasza malucha by spróbował trawy.
Zaś z młodnika obok patrząc czujnie wokół,
wychyla się kozioł, jest bystry jak sokół.
W parostki wspaniałe, rogacz wystrojony,
znany w puszczy całej oręż ten obronny.
Długo piękny rogacz w puszczy tej był znany,
aż po polowaniu przyozdobił ściany.